I’M SORRY
Ωραία. Θα το πάρω από την αρχή. Είχα κοιμηθεί 2 ώρες γιατί ξύπνησα να κάνω την εφορία. Γύρισα σπίτι και το μεσημέρι ξεράθηκα για ύπνο για να είμαι φρέσκια το βράδυ για τα γενέθλια σου. Τελικά έπεσα σε κώμα και ξυπνησα 11 ώρες μετά, η Μαντώ λίγο έλειψε να πιστέψει ότι είχα πεθάνει στον καναπέ. Ενημερώθηκα για την αλλαγή σχεδίων και νόμιζα ότι τα ωράρια μείναν ίδια, και ότι απλά το μαγαζί άλλαξε. 1 η ώρα το βράδυ ξεκίνησα και αφού πέρασα ένα μαρτύριο περιμένοντας το χ14 για 45΄ στην βροχή έφτασα στην Κηφισιά στις 2.30. Μπήκα στο μαγαζί και δεν σας βρήκα πουθενά. Τότε κατάλαβα πως τα έχω γαμήσει όλα. Πήρα τα κορίτσια και ήρθαν και με μαζέψαν. Προφανώς και έκλαιγα. Έκλαιγα γιατί έχασα τα γενέθλια σου και έκλαιγα πάνω από όλα γιατί δεν μπορώ να προγραμματίσω τον εαυτό μου, κάνοντας λάθη που δεν μ’αρέσει να κάνω. Το κοντρολ φρικ που ξέρετε και αγαπάτε έχει βαρέσει μίνι διάλυση. Ξέρω ότι μπορεί να μην σε πείραξε καν τόσο πολύ που δεν ήρθα, ούτε να είναι τόσο σπουδαίο ότι έκανα μια τζάμπα χαζή διαδρομή μες το βράδυ. Δεν είναι ούτως ή άλλως αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο. Είναι ότι ανά περιόδους χάνομαι πάρα πολύ. Και ναι σε πρώτη φάση χάνω το ωράριο ύπνου, δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν ξημερώσει. Μετά χάνω επαφή με πράγματα, δεν ξέρω λίγο πολύ τι μου γίνεται. Απλά δεν μπορώ να το σταματήσω. Ο μόνος τρόπος είναι να ανοίξει η σχολή και να αφοσιωθώ πολύ, και να γίνω πάλι η Αγγελική με το αγελαδίσιο βλέμμα μπροστά στο photoshop και στο autocad, και να γκρινιάζω που δεν έχω χρόνο. Και τώρα που τον έχω, να πως τον αξιοποιώ. Αυτό είναι που με φρικάρει. Είμαι λίγο πιο αντιπαραγωγική από όσο γίνεται να είναι κάποιος. Και στην αρχή δεν έμοιαζε κακό, όλοι δεν μπορούν κάποιοι στιγμή στην ζωή τους να είναι αντίπαραγωγικοί? Εγώ δεν ξέρω καν πως να προσδιορίσω τον ευατό μου όταν δεν είμαι παραγωγική. Μου προκαλεί μετά από λίγο μια κατάσταση χάους. Δεν ξέρω τι θέλω και μετανιώνω για πράγματα που δεν κάνω. Απλά έχω μπερδευτεί τόσο πολύ από το Φεβρουάριο. Κάπου έχει πέσει ένα switch off και ψάχνω να ανεβάσω το διακόπτη. Είναι 9.18 το πρωί και είμαι άυπνη, θα κοιμηθώ μια και καλή το βράδυ, νωρίς. Στις 12 θα πάρω το πλοίο και θα πάω στη Σύρο. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να κοιτάω για λίγο τη θάλασσα.
ΥΓ: Η Τιτίκα μου είπε στο αυτοκίνητο ότι θα σκεφτόμαστε αυτό το σκηνικό και θα γελάω και εγώ και εσείς με την περβαρντ φίλη σας. Το ξέρω ότι θα γίνει.
ταλκ του μι, τα ξερω καλα αυτα.
δυο λεξεις απο εδω αγγελικουλα :
α) οταν περνας μεγαλες περιοδους που τρεχεις ασταματητα, ξεμαθαινεις πως να ξεκουραζεσαι και τι σημαινει ελευθερος χρονος. μην απορρεις που ξεχασες πως να τον αξιοποιεις. ξαναμαθαινεται αυτο. πρεπει ομως να δωσεις χρονο στον εαυτο σου.
β) ολοι μας οταν πεθαινουμε στο τρεξιμο μετα χρειαζομαστε να κανουμε φλατ ουτ, να καθομαστε για μεγαλη περιοδο για να ξεκουραστουμε. το οτι βρηκες λιγο κενο χρονο (σωματικα, με την εννοια του διαστηματος καποιων ωρων που δεν εχεις προγραμματισει κατι) δεν σημαινει οτι πνευματικα μπορεις να το ακολουθησεις. οτι δηλάδη μπορεις να κανεις ολα αυτα που ηθελες να κανεις οταν θα εβρισκες κενο χρονο γιατι το μυαλο σου εχει γινει burn out και δεν μπορει να ακολουθησει. το μυαλο σου δεν μπορει να κανει κατι τον ελευθερο του χρονο, επειδη οταν ετρεχε δηλευε συνεχεια στο 120%.
γ) μην ξεχνας, οτι στους μαραθωνιους, οι ανθρωποι περνουν μπουκαλακια με υγρο απ τους παγκους ενω τρεχουν. αυτο δεν το κανουν για να ξεκουραστουν, το κανουν για να αντεξουν. καταλαβαινεις την διαφορα?
σε φιλω με αγαπη,
ξαδερφος
εκτιμώ πολύ και το ξέρεις. πρέπει να ξαναχτίσω τα νέα δεδομένα μου, ε? αυτό ακούγεται ωραίο. ο πρώτος στόχος είναι ο ύπνος λοιπόν! μου τα κάνεις πολύ κατανοητά και πάντα μ’αρέσει αυτό
btw οταν παραπανω λεω “τα ξερω καλα αυτα” as in τα καταλαβαινω, τα κατανοω γιατι τα χω περασει, οχι ξερω τις λυσεις τους…
η λυση σε αυτα ειναι παντα προσωπικο επιτευγμα
__